Θερμά Λουτρά Λισβορίου ( 10 χμ από τα Βατερά ): Η πηγή βρίσκεται τρία χιλιόμετρα έξω από το χωριό Λισβορί, δίπλα στο μικρό εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννη χτισμένο στους πρόποδες ενός λόφου που περιβάλλεται από ελαιόδεντρα. Αποτελείται από δύο ξεχωριστά κτίρια με λουτρά χωρητικότητας εώς και 6 ατόμων και με διαμορφωμένους χώρους για σάουνα. Θεωρείται μία από τις πιο καυτές πηγές σιδήρου στην Ελλάδα με κίτρινο χρώμα και η θερμοκρασία ξεπερνά τους 68C, Απέναντι από τα ιαματικά λουτρά υπάρχει μια μικρή πανσιόν με 9 δωμάτια για εκείνους που επιθυμούν να παραμείνουν κοντά στις ιαματικές πηγές και να απολαύσετε την υπέροχη φύση της Λέσβου.

Θερμά Λουτρά Πολιχνίτου ( 8 χμ από τα Βατερά ): Τα Ιαματικά Λουτρά Πολιχνίτου είναι σε χρήση από τουρκοκρατίας. Μετά την απελευθέρωση τα πήρε ο Δήμος Πολιχνίτου όπου το 1953 κατασκεύασε την δεύτερη δεξαμενή που σήμερα λειτουργεί σαν πισίνα γυναικών.

Τα κτίσματα πίσω από τα Λουτρά κατασκευάστηκαν το 1892 από τον ιδιώτη γιατρό Χριστιανό. Διέθεταν δύο δεξαμενές, ξενώνα, λασπόλουτρα και στην κορυφή του λόφου καφενεδάκι που στο υπόγειο του είχαν κατασκευαστεί κατακόμβες όπου ο γιατρός μετέφερε τον χειμώνα χιόνι από τον Όλυμπο το αποθήκευε και είχε παγωμένο νερό το καλοκαίρι. Ο ίδιος έφτιαξε και το γεφύρι του Αλμυροποτάμου.

Σύμφωνα με τα ήθη και έθιμα της περιοχής, κάθε Σάββατο ερχόντουσαν από τα χωριά οι γυναίκες με τα παιδιά τους πάνω στα γαϊδουράκια για το μπάνιο τους. Συνήθιζαν να έχουν μαζί τους αυγά για κολατσιό τα οποία τα έβαζαν σε καλαθάκια τα βούταγαν μέσα στην πηγή που είναι ακριβώς πίσω από τα Λουτρά και τα έβραζαν μέσα σε πέντε λεπτά περίπου. Τα γέλια, τα τραγούδια και τα πειράγματα αντηχούσαν στην γύρω περιοχή.

Επίσης, η παράδοση όριζε μια μέρα πριν από τον γάμο να έρχεται η νύφη να κάνει μπάνιο, ενώ τον γαμπρό τον έφερναν το πρωί της ημέρας του γάμου. Σύμφωνα με μαρτυρίες, μια Ελληνοαιγύπτια κοπέλα πλούσια και παράλυτη άκουσε για τις θεραπευτικές ιδιότητες των ιαματικών νερών ήρθε στο Πολιχνίτο έμεινε στο ξενώνα του Χριστιανού και μετά από πολλά μπάνια κατάφερε να περπατήσει. Λέγεται μάλιστα, ότι ήταν τόσο ευχαριστημένη που βάφτισε το πρώτο της παιδί στα Ιαματικά Λουτρά Πολιχνίτου. Ακόμα υπάρχει αναφορά για την αδερφή ενός εφοπλιστή από την Χίο που θεραπεύτηκε.

Θεραπευτικές ιδιότητες: Τα νερά, στην έξοδο του Πολιχνίτου προς Βατερά, στις εγκαταστάσεις των θερμοπηγών, αναβλύζουν από πολλές πηγές, μέσα από ηφαιστειογενή πρωτογενή και δευτερογενή πορώδη πετρώματα. Η θερμοκρασία τους είναι μεταξύ 67 C και 92 C (η θερμοκρασία στους λουτήρες είναι μεταξύ 42 C και 44 C) θεωρούνται από τις θερμότερες της Ευρώπης. Είναι χλωρονατριούχες και είναι εφάμιλλες του Βισμπάντεν της Γερμανίας.

Δεξιά υπάρχουν στην σειρά χαμηλά κτίσματα, ανάμεσα σε ευκαλύπτους είναι τα λουτρά με τις δεξαμενές που ανακαινίστηκαν επάνω στα παλιά που λειτουργούσαν πριν χρόνια. Αυλάκια παλιά, και καινούργια. Νερό που τρέχει ελεύθερο και αχνίζει, βάφοντας κόκκινο τον πυθμένα από θερμόφιλα ζωύφια (φύκι) που αναπτύσσονται. Ποιο πέρα πίσω από ένα δάσος από βρούλα, στέκεται όρθιο ένα συγκρότημα κτηρίων, με τους μακρόστενους κοιτώνες και τα αψιδωτά κτίσματα των παλιών δεξαμενών. Και συνεχίζοντας την περιγραφή πρέπει να αναφέρουμε το μικρό τρικάμαρο γεφύρι του Αλμυροπόταμου (από τα λίγα που σώζονται μέχρι και σήμερα) και πιο πέρα την παλιά βρύση από την κιτρινωπή και ροζ μαλακόπετρα.

Οι θερμές πήγες του Πολιχνίτου ήταν σε χρήση κατά την τουρκοκρατία και από το 1953 λειτουργούν με δυο δεξαμενές.

Χημικές ιδιότητες: Βάση της φυσικοχημικής τους σύστασης, τα Ιαματικά νερά Πολιχνίτου κατατάσσονται στην ομάδα των χλωρονατριούχων πηγών. Το νερό είναι διαυγές, άοσμο και εμπλουτισμένο με φυσική ραδόνιο ακτινοβολία 15 – 25 μονάδες MACHE με οξυανθρακικά χλωριούχα και θεϊκά άλατα ασβεστίου, νατρίου με ελεύθερο διοξείδιο του άνθρακα, με ενώσεις σιδήρου, μαγνησίου, μαγγανίου, οξυγόνο και ίχνη ιωδίου, βρώμιου.

Πέρα από τις χαλαρωτικές ιδιότητες, τα ιαματικά νερά του Πολίχνιτου είναι κατάλληλα για χρόνιες μορφές ρευματοπαθειών, αρθροπάθειες (χρόνιες καταστάσεις εκφυλιστικές και παραμορφωτικές), ριζονευρίτιδες, χρόνιες σπονδυλαρθρίτιδες, οσφυαλγίες, δυσμορφίες και μετατραυματικές κακώσεις του σκελετικού συστήματος.

Λόγω μάλιστα της ευεργετικής επίδρασης του θερμικού ερεθίσματος ( = θερμοκρασία νερών) και της άνωσης του σώματος του λουόμενου ( = ελάττωση σωματικού βάρους με καλύτερη κίνηση «σχεδόν χωρίς» πόνο), επιτυγχάνεται η χημικό-οσμωτική επίδραση των αλάτων και κυρίως του θείου (εμποδίζει τη δράση της υαλουρονιδάσης) η οποία καταστρέφει τα οστά και τις αρθρικές αστεοχονδρικές επιφάνειες).

Τα ιαματικά νερά βοηθούν επίσης στην αντιμετώπιση χρόνιων παθήσεων γυναικολογικού κύκλου, όπως φλεγμονώδεις παθήσεις γυναικολογικής προέλευσης, δυσλειτουργία σαλπίγγων – δυσμηνόρροια, γυναικεία στείρωση.

Ο κύκλος των θεραπευτικών ιδιοτήτων ωστόσο, δεν κλείνει εδώ, αλλά επεκτείνεται σε ενδοκρινολογικές δυσλειτουργίες (λόγω αναζωογονητικής δράσης του ραδόνιου), στα περιφερειακά αγγεία που σχετίζονται με την κυκλοφοριακή ανεπάρκεια, στην ουρική αρθρίτιδα, σε δευτεροπαθείς δερματικές παθήσεις, εξωπνευμονική φυματίωση, σε χρόνιες φλεγμονώδεις νόσους του ανώτερου αναπνευστικού και στην γαστρίτιδα κυρίως δυσπεψία, η οποία μπορεί να είναι υποχλωριδριακή με υποτονία και γαστρική ατονία.